ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Μια ρεβυθιά στο Ηράκλειο - Λέιντεν - Λισσαβώνα - Αθήνα - πάλι Ηράκλειο - Γιάννενα


7/12/10

Καλημέρα, γειτονιά


Οι Ghetonia από το Σαλέντο (όπου και το χωριό Καλημέρα) τραγουδούν το (παραδοσιακό, νομίζω) Agapi mu fidella protini.


Sto korafaissu 'ssiànonna linari
ce 'derlampise mesa sto chlorò
sekundu motti skònnete o fengari
atto krovàtti tu òrrio, pareftò

M'ide c'ekàise 'kau sta chortìa;
faristi n'avro sena manechì,
Tàrassa, ma so leo ma ti kardìa,
ta poia pian ambrò ce a mmàddhia 'mpì.

Agapimu fidela protini
Puru ti nifta iss' innu se toro;
Ivo fsunnotas 'e se vrisko 'ci
Ce is ta mala klamata arcino

Tin agapimu vale sti fsichi,
Sekundu sti kardiammu tin vasto:
lus panta sto kosmo pai 'to zisi,
Sekundu s' agapune n' agapisi

Στο χωραφάκι σου μάζευα λινάρι
σ’ είδα να λάμπεις μες το πράσινο
όπως όταν σηκώνεται το φεγγάρι
απ΄το κρεβάτι του, ωραίο, λαμπρό.

μ’ είδες, κι έκατσες κάτω στο χορτάρι
χαρά μου, που σε βρήκα μοναχή
φύγε, αν η καρδιά δε σε κρατάει
κινούν τα πόδια, μα τα μάτια -εκεί

Αγαπη μου πιστή, πρώτη,
και τη νύχτα στον ύπνο μου σε βλέπω,
ξυπνώντας δε σε βρίσκω εκεί
και τα πικρά τα κλάματα αρχινώ.

Την αγάπη μου βάλε στην ψυχή
όπως εγώ στην καρδιά μου την βαστώ,
έτσι πάντα στον κόσμο πάει η ζωή,
εκεί που σ' αγαπούνε ν’ αγαπάς.



Σ.Σ. Είπα να ξεφύγω από το Ικαριακό ή Κρητικό φολκλόρ που αναπαράγει κατά κανόνα το ιστολόγιο και πήγα λίγο δυτικότερα. Το τραγουδάκι το πρωτοάκουσα από την εκτέλεση των Encardia με το Νίκο Πορτοκάλογλου, αλλά αυτή εδώ έχει κάτι παραπάνω στίχους και μου φαίνεται και πιο πιστή γλωσσικά αφού ο Roberto Licci τραγουδάει στη μητρική του διάλεκτο. Τους στίχους τους βρήκα διάσπαρτους στο διαδίκτυο και τη μετάφραση επίσης και τα κόλλησα κατά το δοκούν, δεν προέρχονται από μια πηγή μόνο, ελπίζω να μην αδικώ κανέναν αυθαιρετώντας.

Χάριτες χρωστάω στην Ειρήνη και την Αθανασία που υπέκλεψα την κουβέντα τους στο "βιβλίο των προσώπων" και κατέληξα να ακούω γκρεκάνικα μέσα στη νύχτα. Ώρα τους καλή· σ' αυτές, και στις άλλες βέβαια...

16 σχόλια:

ολα θα πανε καλα... είπε...

άσχετο - πώς μπαίνει η άνω τελεία στο κείμενο;Έχεις ειδική γραμματοσειρά;
"Ν'αγαπάς εκεί που σ'αγαπούν",ε;
Πες το ψέματα...

Ανώνυμος είπε...

Ν' αγαπάς και να μην αγαπιέσαι
Τι καημός ! Τι καημός !
Να πονάς κι από ζήλεια να χτυπιέσαι
Τι καημός ! Τι καημός !

Β. είπε...

Α, αυτό το άσμα το έλεγε ο αντιπρόεδρος του χωριού στο "Μεθοριακό Σταθμό", το θυμάμαι... Κι εσείς παιδική ηλικία στα '70s, ε; Καρφωνόμεθα...

Γωγούλα, όλες οι Unicode γραμματοσειρές έχουν την άνω τελεία αλλά όχι "κατευθείαν" από το πληκτρολόγιο, υπάρχει ένας συνδυασμός πλήκτρων (συνήθως Alt και ένα νούμερο που μου διαφεύγει τώρα) που τη βγάζει. Αν κοιτάξεις στο word π.χ. μπορείς να τη βρεις, αλλά η αλήθεια είναι ότι επειδή πάντα ξεχνάω και είναι λίγο πολύπλοκο, συνήθως τη βάζω με ...copy-paste. Άδοξο, αλλά αποτελεσματικό.

(Παιδιά, ένα τραγουδάκι είναι - δε χρειάζεται κανένα ιδιαίτερο "overinterpretation".)

Idom είπε...

overinterpretation?

Δηλαδή, δεν έκανες την ανάρτηση με αφορμή τα 2345 χρόνια, 7 μήνες και 16 μέρες από την ίδρυση τού Salento;
Ε, μα + εσύ, Β., πρέπει να τις προσέχεις κάτι τέτοιες συμπτώσεις!
:-)

Εγώ προτιμώ το:
http://www.youtube.com/watch?v=ToZf8hWn8GE


@ ΟΘΠκαλά' φοβούμα ότι ο Β. σε παραπλανά! :-)
Από όσο ξέρω, μόνο αν προγραμματήσεις συνδυασμό πλήκτρων μπορείς να λαμβάνεις άνω τελεία στο Word. Πήγαινε στο Insert -> Symbols κ.λπ..
Το μπλιπλίκι που θεωρώ ότι προσομοιάζει στην δική μας άνω τελειά, έχει ASCII 39, αλλά τι να το κάνεις;...

:-)
Το όλο θέμα με την άνω τελειά είναι πολύ παράξενο, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι από φυσικού τους, τα κομπιούτερς καταλαβαίνουν μόνο την ελληνική γλώσσα (με προτίμηση την αρχαία).
Προφανώς υπάρχει δάκτυλος Νεφελίμ εδώ...

Idom

Β. είπε...

Η αλήθεια είναι ότι από το λινκ του Idom ξεκίνησε η ιστορία - από μια "καλυνύφτα" που είπη η μια φίλη μου στην άλλη. Από κλικ σε κλικ βρέθηκα κι εγώ μετά στο αναρτηθέν άσμα.

Alt+0387 είναι Γωγώ μου, αλλά έχει ένα δίκιο στο ότι είναι καλύτερα να του κάνεις assign ένα shortcut key. Στο μπλογκ δεν έχω καταλάβει πώς μπορεί να μπει κανονικά (χωρίς copy-paste) αλλά θα πρέπει να το ψάξω.

Idom, θα σου ήμουν ευγνώμων αν άφηνες το Λιακό απέξω - παραείναι εύκολο. Αν θες υπάρχει το ειδικό σάιτ "ελληνική κλώσσα", (δες το http://sites.google.com/site/ellinikiklossa/home) που ασχολείται με τη σχετική διακωμώδηση πολύ αποτελεσματικά - μπορείς να πάρεις ιδέες από κει.

Idom είπε...

Ξέχασα να πω πριν, ότι παρ' ότι έβλεπα "Μεθοριακό σταθμό", δεν θυμάμαι τι τραγουδούσε ο αντιπρόεδρος.
Ευτυχώς; :-))


@ B.!

Ουφ, αυτοί οι αποκλεισμοί θα σε φάνε...

Idom

Άκης είπε...

Δηλαδή, για να καταλάβω, δύο φίλες, η μια από τη Νέα Υόρκη και η άλλη από την Οξφόρδη σου έδωσαν την ιδέα--στο Λέιντεν--να ποστάρεις ένα τραγούδι από την Κάτω Ιταλία, σε ένα ιστολόγιο Ελληνικό (και δη ικαριώτικο)!

Χμ, διαδικτυακή πολυπολιτισμικότητα!

Β. είπε...

Ναι, η αλήθεια είναιότι θα δυσκολευτώ να το εξηγήσω στη μαμά μου...

Τηρήματα είπε...

Μια διαφορετική άποψη: Το θέμα της άνω τελείας με απασχόλησε κι εμένα αλλά το ξεπέρασα φιλοσοφώντας.
Τι τη χρειαζόμαστε άραγε; Δε βάζουμε μια κανονική; Και πιο ξεκάθαρος είναι ο λόγος και ξεκουράζεται λίγο η σκέψη και κυρίως σε αναγκάζει να ξεκινήσεις με κεφαλαίο.
Δεν ξέρω αν με νοείτε. Μη σκεφτείτε "όσα δε φτάνει η αλεπού..."
Τα θαυμαστικά και τα ερωτηματικά παίζουν βαρύτατο ρόλο αλλά ευτυχώς μπαίνουν εύκολα.
Κυρίως να μην ξεχνάμε την ουσία. Το τραγούδι είναι πολύ πολύ τρυφερό και με διάχυτη την αγάπη και τον καημό της.
Να 'στε καλά.

Ανώνυμος είπε...

βαρβεΡΗς ΤΡΟΜΕΡΟς
ρλ.

ολα θα πανε καλα... είπε...

Ο Χριστός και η Παναγία...αναφωνώ,η χριστιανή.Μια απορία είχα κι εγώ,και μάλιστα για μια άνω τελεία,τίποτα σημαντικό,κι εδώ έγινε το μεσανατολικό.
Β.,και Idom,με σκλαβώσατε με την προθυμία σας κι εγώ,η αναίσθητη,τώρα μπαίνω και τα βλέπω τα σχόλια,τόσες μέρες μετά,εξαιτίας διαφόρων προβλημάτων που με κρατούσαν μακριά.
Για να μην μακρηγορώ,σας ευχαριστώ πάρα πολύ παιδιά,την καλημέρα μου και την καλημέρα μου και στα "Τηρίματα".
Εμένα τώρα μου κόλλησε ο άλλος στίχος "και τα πικρά τα κλάματα αρχινώ".
((Περνάω ζόρι,παιδιά(μεταξύ μας αυτό)αλλά σας το εξομολογούμαι γιατί είστε καλοί φίλοι.))
:)

Β. είπε...

Λοιπόν, μικρή αναίσθητη με τα ζόρια, ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ ΕΙΝΑΙ ΛΕΜΕ, άσε τα κλάματα και πήγαινε πιο πέρα... Βάλε καμμιά άνω τελεία τώρα, και άμα σου προκύψει καμμιά δευτερέυουσα αναφορική πρόταση για συνέχεια το συζητάμε.

ολα θα πανε καλα... είπε...

B.,
εκτός του ότι δεν κατάλαβες τίποτα,δεν μας είπες και αν έλαβες τις φωτογραφίες της οικογένειας.
:)
Κάτι σου έχω στείλει.

Β. είπε...

Γωγούλα μου, μη μου μπλέκεις τα εν οίκω με τα εν δήμω...

(Δεν καταλαβαίνουν οι άντρες, καλή μου... Γουρούνια, τι να πεις...)

;-)

ολα θα πανε καλα... είπε...

B.,
Ξέρεις τι σημαίνει αυτό,ε;
Αυτά που λες στον Νίκο να μην τα λες στο Δήμο".
Όσο για τους άντρες-"γουρούνια"
,ξέρω και γυναίκες-βόδια,μην ανησυχείς.Δεν είναι θέμα φύλου.Φίλου,ίσως.
:)

Ανώνυμος είπε...

με τις τελείες πάνε παρακάτω οι ιστορίες, με τις ανω τελείες ...στο περιμενε να δούμε.

τι να δούμε?

Τι κάνεις Β?

φιλιά

L