ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Μια ρεβυθιά στο Ηράκλειο - Λέιντεν - Λισσαβώνα - Αθήνα - πάλι Ηράκλειο - Γιάννενα


28/2/09

Hampstead

[...]
Τώρα γυρεύω λίγη ησυχία
θα μου 'φτανε μια καλύβα σ' ένα λόφο
ή σε μια ακρογιαλιά
θα μου 'φτάνε μπροστά στο παράθυρό μου
ένα σεντόνι βουτημένο στο λουλάκι
απλωμένο σαν τη θάλασσα
θα μου 'φτανε στη γλάστρα μου
έστω κι ένα ψεύτικο γαρούφαλο
ένα κόκκινο χαρτί σ' ένα τέλι
έτσι που να μπορεί ο αγέρας
ο αγέρας να το κυβέρνα χωρίς προσπάθεια
όσο θέλει.
Θα 'πεφτε το βράδυ
τα κοπάδια θ' αντιλαλούσαν κατεβαίνοντας στο μαντρί τους
σα μια πολύ απλή κι ευτυχισμένη σκέψη
και θα 'πεφτα να κοιμηθώ
γιατί δε θα 'χα
ούτε ένα κερί ν' ανάψω,
φως,
να διαβάσω.


Γιώργος Σεφέρης

Πέντε ποιήματα του κ. Στράτη Θαλασσινού: Hampstead
Τετράδιο Γυμνασμάτων

2 σχόλια:

Idom είπε...

Δηλαδή εγκατελείπεις την ακαδημαϊκή καριέρα και γίνεσαι βουκόλος;

Idom

Β. είπε...

Όχι, απλά κοιμάμαι νωρίς και προστατεύω και το περιβάλλον (μη ανάβοντας φως).

Όχι σαν κάτι άλλους που το σβήνουν οχτώμιση με εννιάμιση στην ώρα της γης και στην υπόλοιπη ζωή τους βάζουν μπουρλότο στο Κυότο...

Το "κοιμάμαι νωρίς" να διαβαστεί εντός ικαριακής αντίληψης του χρόνου, παρακαλώ...