Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά
έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας
ένα κορμί να υπερασπιστεί την έξαψή σας,
Kοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας
έστω και μια φορά;
Είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απελπισμένους;
Ντίνος Χριστιανόπουλος
"Ποιήματα"
Διευκρίνηση: Η δημοσίευση ποιημάτων που μου αρέσουν κατά καιρούς στο ιστολόγιο, στην ενότητα "Δανεικές Λέξεις", δεν υποδηλώνει κάτι για την ψυχολογική κατάσταση του ιστολογούντος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπότε παρακαλώ να αποφευχθούν αχρείαστα σχόλια - η ανάρτηση είναι "γενικής παιδείας".
Είναι σκληρός και τον λένε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒ.(ΙΤΑΜ)
:-P
Το "Διευκρίνιση" μάλλον ήθελε γιώτα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑράπη, σεμνάααα... Γενικής παιδείας, είπαμε.
Άμα γουστάρεις σεμνότητες να προσέχεις τις παρέες σου...
ΑπάντησηΔιαγραφή:-P
Εγώ σιγή έκανα, αλλά ποιος μ' άκουγε...
ΑπάντησηΔιαγραφήIdom
Είσαι κι εσύ μια κρυφοπληγή... Αλλά, μη ζηλεύεις ! Το δικό σου "κράξιμο" σε περιμένει στο δικό σου βλογ.
ΑπάντησηΔιαγραφή:-P