ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Μια ρεβυθιά στο Ηράκλειο - Λέιντεν - Λισσαβώνα - Αθήνα - πάλι Ηράκλειο - Γιάννενα


30/1/09

"...'εν ηφτάνουσι τα λόγια"


Ο τίτλος προέρχεται από μια έκθεση κόμικς που πρόκειται να ξεκινήσει στις 16 Φεβρουαρίου (του 2009, βέβαια) στις 20.00 μ.μ., στο bartesera, Κολοκοτρώνη 25, Στοά Πραξιτέλους, Αθήνα. Θα κρατήσει μέχρι τις 2 Απριλίου 2009, και ελπίζω να με φέρει ο δρόμος κατά κει άμα βρεθώ στην Αθήνα, για λόγους βέβαια τοπικοσυναισθηματικούς, αφού η έμπνευση της έκθεσης είναι "Ζόμπις, νεράιδες, φαντάσματα, παραμύθια και άλλες καριώτικες ιστορίες", η χαρά του παιδιού δηλαδή, κι αν εγώ δεν είμαι φαν των κόμικς, ούτε ακριβώς στην παιδική ηλικία, μάλλον δεν πειράζει και τόσο εφόσον οι ιστορίες που αντλούνται μέσα από την προφορική παράδοση της Ικαρίας είναι μάλλον μέσα στα ενδιαφέροντα της Ροβιθές από γεννησιμιού της.

Φυσικά όντας στην Κρήτη δεν υπήρχε περίπτωση να το πάρω είδηση, αλλά μου άνοιξε τα μάτια το μπλογκ της Νανάς (που δεν την ξέρω αλλά συστήνεται ως "το αγρίμι" και μάλλον την πιστεύω), η οποία συχνάζει στο μπλογκ του πεζοπορικού ορειβατικού συλλόγου Ικαρίας και στις άλλες διασυνδεδεμένες ιστοσελίδες που νομίζω συντηρεί μια καλή παρέα στις Ράχες (Άγγελε, άμα γράφω ανακρίβειες με διορθώνεις). Από εκεί τσίμπησα την ιστορία φρίκης που ακούει στο όνομα "Το Μισοκωλάκι" και την διηγούντο οι παλαιότερες γιαγιάδες της Ικαρίας στα εγγόνια τους.

Όχι οι δικές μου. Το πρωτοάκουσα πριν χρόνια από τη φίλη μου την Α. (γνωστή στους αναγνώστες του ιστολογίου από μια ιστορία με κάτι κουβαδάκια), που της το έλεγε η γιαγιά της. Δεν ξέρω αν τα αυτιά της γενιάς μου είχαν αρχίσει να θεωρούνται πιο ευαίσθητα σε σχέση με των παλαιότερων, πάντως εγώ μόνο ως ενήλικος πλέον ήρθα σε επαφή με αυτή την πλευρά του ικαριακού πολιτισμού. Αναρωτιέμαι αν αυτοί που έχουν παιδιά σήμερα θα τους διηγούντο μια τέτοια ιστορία ως bed time story ή αν θα επέλεγαν ίσως μια πιο politically correct εκδοχή σαν αυτήν που μεταφέρεται στα σχόλια κάτω από την αντίστοιχη ανάρτηση της Νανάς.

Διαβάστε την ιστορία του Μισοκωλακιού εδώ, και τα σχόλια επίσης.

Δείτε την ιστοσελίδα της έκθεσης εδώ.

Και φρικάρετε μαζί μας όλο αγαλλίαση... Η άγνωστη Ικαρία σας καλωσορίζει... ;-)


Την εικονογράφηση καννιβάλισα από το ιστολόγιο της Νανάς και την ιστοσελίδα της συντεχνίας των καλλιτεχνών που συμμετέχουν στην έκθεση. Ελπίζω να συγχωρούν το κλοπυράιτ, μάλλον για καλό είναι...

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

καλησπέρα από Αθήνα και φυσικά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα για την προβολή των εικόνων από το blog σου. Ξέρεις η ιστορία και η ιδέα τελικά για την όλη έκθεση προήλθε από την γιαγιά της γυναίκας μου, η οποία κατάγεται από το Τραγοστάσι. Το καλοκαιρι λοιπόν τον πρωτο καφε της ημέρας τον πίνουμε κάτω από την μουριά και για να την διασκεδάσουμε λίγο την τσιγκλάμε να μας ξεφουρνίσει καμμιά ιστορία από τα πολύ παλια. Απο εκεί αρπάξαμε την ιδέα λόγω του ότι και σαν κομιξόφιλος αφηνόμουνα στην διήγηση και έβλεπα καρέ sequential... Από εκεί και πέρα πήραν όλα τον δρόμο τους. Βρήκαμε το υλικό μετά από δύο μηνών κόπο, βρήκαμε τον χώρο να μας φιλοξενήσει, βρήκαμε τους καλλιτέχνες και ιδού...
Αν βρεθείς από Αθήνα κάνε μία βόλτα. Είναι σίγουρο ότι θα τρακάρεις κανα γνωστό. Οι σύλλογοι και οι φίλοι μας είναι ενήμεροι.
Και εσύ βοήθα να διαδοθεί γιατί πάνω απ'όλα έχει και σημασία να την δουν την έκθεση Καριώτες.

σευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια
Μάρκος - Εύη

Idom είπε...

E, vevaia, den egrafan mono oi aderfoi Grimm splatters!...

Kalh epityxia sthn ekthesh.
Yparxei epishmo dress code?

Idom

Β. είπε...

@ Μάρκο & Εύη: πολύ χάρηκα για τη γνωριμία, να μας ξανάρθετε. Θα προσπαθήσω να βρεθώ στην έκθεση.

@ Idom: Μα προφανώς θα πρόκειται για το γνωστό Ικαριακό dress code... Ξέρεις, χλιδάτο κουστούμι, μεταξωτή γραβάτα, τέτοια πράγματα... Άμα έχεις πάει, ξέρεις σίγουρα.

Ανώνυμος είπε...

Από Μάρκο...

για το dress code είμαστε καλυμμένοι.

αλλά να ξέρετε ότι το σύνθημα είναι το "άάάάάάρτω"

Β. είπε...

Άάάρτω, άμα προκάμω...