ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Μια ρεβυθιά στο Ηράκλειο - Λέιντεν - Λισσαβώνα - Αθήνα - πάλι Ηράκλειο - Γιάννενα


6/3/08

Η ανωνυμία

Τώρα που αρχίζει και καταλαγιάζει ο κουρνιαχτός από το press.gr και τους υποτιθέμενους κινδύνους που αντιπροσωπεύουν οι blogger (ή αντίστροφα, τους υποτιθέμενους κινδύνους που αντιμετωπίζουν από τον αυταρχισμό της εξουσίας και την παντοκρατορία των κατεστημένων media), για να μην επαναλαμβάνω τα ίδια και τα ίδια που κατέκλυσαν τις τηλεοράσεις και τα ιστολόγια τις προηγούμενες μέρες, να πω απλώς ότι προβληματίστηκα αρκετά γύρω από αν πρέπει (δηλ. "επιβάλλεται") το ιστολόγιο να είναι επώνυμο, με το "κανονικό" ονοματεπώνυμο του καθενός.


Η Ροβιθέ υπήρξε εξαρχής ψευδώνυμη, χωρίς όμως να οφείλεται αυτό σε κάποια διάθεση "δόλιας" απόκρυψης της πραγματικής ταυτότητας. Περισσότερο ήταν η διάθεση να γράφω στο ιστολόγιο χωρίς να κουβαλάω τους περιορισμούς που επιβάλλει η ταυτότητα σε συγκεκριμένους χώρους: άλλο να γράφεις για την Ικαρία όντας "ένας τύπος στο διαδίκτυο" και άλλο να είσαι ο Βασιλάκης της Καλίτσας, ή ακόμα άλλο να γράφεις (ημιεπικριτικά ενίοτε) για τους επιστήμονες ως "Ροβιθέ" και άλλο ως Δόκτωρ Τζέκυλ. Στην πρώτη περίπτωση μπορεί κάποιος να εκτιμήσει ή να απορρίψει αυτά που λες με βάση κυρίως το περιεχόμενό τους, στη δεύτερη η κρίση του ενδέχεται να επηρεαστεί κατά τι από το αν είναι συγγενής ή συγχωριανός της μαμάς σου, από το τι δείκτες απήχησης έχουν οι δημοσιεύσεις του Δόκτωρος Τζέκυλ ή πόσες αναφορές συγκεντρώνει στη βιβλιογραφία ο Μίστερ Χάιντ.

Ο χώρος του ιστολογίου είναι φυσικά δημόσιος, αλλά όπως δεν φοράει κανείς φυσιολογικός άνθρωπος στο δρόμο την ταυτότητά του με όλα του τα στοιχεία στο κούτελο ώστε να μπορεί να περπατήσει, έτσι και δεν είναι απαραίτητο να τη φοράει κανείς στο διαδίκτυο. Τουλάχιστον στο βαθμό που δεν γράφουμε εδώ πέρα ούτε "δημοσιογραφικά" ούτε για δημόσια πρόσωπα, δεν αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω ούτε το δικό μου όνομα ούτε κανενός άλλου - το περιεχόμενο του ιστολογίου δεν το απαιτεί. Φυσικά, και οι τρεις αναγνώστες του ιστολογίου γνωρίζουν ποιος είμαι, όπως γνωρίζουν και ποιοι είναι αυτοί που γράφουν τα σχόλια (ενίοτε ανωνύμως ή ψευδωνύμως).

Για να είμαστε όμως δίκαιοι, και για να καλύψουμε την πιθανότητα να εμφανιστεί κάποτε και ένας τέταρτος αναγνώστης που δεν είναι μέλος του κλαμπ, πρέπει να παρέχεται επαρκής αναγνωρισιμότητα εφόσον ζητηθεί. Το πρώτο σχόλιο που έλαβα άλλωστε (από τον επώνυμο Blogger Γιάννη Καφάτο), τέτοια ερώτηση αφορούσε. Όπως αν ρωτήσεις καλοπροαιρέτως κάποιον με τον οποίον έχεις πιάσει κουβέντα στο δρόμο το όνομά του δικαιούσαι μια σοβαρή απάντηση (όπου άμα σου πει "Β." ή "Ροβιθές" ή "Καθιστός Βούβαλος" μπορείς αβίαστα να υποθέσεις ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα), έτσι και στο ιστολόγιο μπορεί πλέον καποιος να ρωτήσει "μα ποιος είσαι ρε φίλε" στέλνοντας ένα email στη διεύθυνση που παρέχεται στο προφίλ.

Αν τώρα κάποιος αναγνώστης επιθυμεί να εκβιαστεί μετ' ανταλλαγμάτων από των παρόν ιστολόγιο, στην ίδια διεύθυνση μπορεί να μας στείλει τα στοιχεία (φωτογραφίες και ντιβιντί εξωσυζυγικών σχέσεων, παραστατικά λαδωμάτων κλπ.) και εμείς θα αναλάβουμε την απόκρυψή τους (ή την παράδοση σε τυχόν υποδειχθέντες κυβερνητικούς αξιωματούχους) σε πολύ συμφέρουσες τιμές. Δεχόμεθα καταθέσεις μετρητών σε μαύρες πλαστικές σακκούλες ή καλύτερα σε μπλε απ΄αυτές που μοιράζουν οι δήμοι για την ανακύκλωση συσκευασιών, καθότι και περιβαλλοντικώς ευαίσθητοι είμεθα.

Για να δείξουμε ότι η δημοσιότητα δεν μας φοβίζει και δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε, πάνω αριστερά δημοσιεύεται φωτογραφία του blogger (με το πιάτο και επί το έργον). Το λευκοφορεμένο πόδι ανήκει στον τακτικότερο σχολιαστή του ιστολογίου.


ΥΓ . Και επειδή ορισμένοι κακόπιστοι θα ισχυριστούν ότι η ανωτέρω φωτογραφία είναι παραπειστική διότι δεν δείχνει πρόσωπα, αμέσως παρακάτω δημοσιεύω, με πλήρη συνείδηση της ιστορικότητας των στιγμών, τη φωτογραφία του blogger και του τακτικότερου σχολιαστή του παρόντος ιστολογίου όπως θα είναι σε μερικά χρόνια, αν όλα πάνε καλά.


7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ κύριε Ροβιθέ!

Μέτρησα προσεκτικά τα σχόλια σε όλα τα posts σας και είδα ότι εγώ είμαι ο τακτικότερος σχολιαστής του ιστολόγιού σας. Άν πιστέψουμε λοιπόν τα λεγόμενά σας, το πόδι στη φωτογραφία "μού ανήκει". Κοιτάω τώρα το (live) πόδι μου και το μελετώ. Μοιάζει, δεν μοιάζει (με τούτο της φωτογραφίας);
Σε έγνοιες μεγάλες με ρίξατε. Ά'στε που δεν ήξερα ότι κατέχετε φωτογραφικό υλικό από τμήματα του σώματός μου (!). Μήπως είστε ο Μάκης ή κάποια παραφυάδα αυτού;
Και καλά το πόδι. Εκείνο το χέρι στο πρώτο πλάνο τίνος είναι; Δικό μου δεν (μπορεί να) είναι λόγω της θέσεώς του σε σχέση με το πόδι και την φυσιολογική εν γένει ανατομία μου.
Τέλος πάντων, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι έχω και φοράω συχνά ένα παρόμοιο παντελόνι, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω είναι γκρι ανοιχτό, όχι άσπρο.

Επίσης δηλώνω (προς όλους τους αναγνώστες / αναγνώστριες) ότι εγώ άμα μεγαλώσω θα γίνω Κέρμιτ ο βάτραχος και όχι ξυνισμένο γερούνδιο κριτικός, κυρίως γιατί είμαι γλυκός και αξιαγάπητος!

Idom

Ανώνυμος είπε...

Πονηρέ Ροβυθούλι μου,

μου φαίνεται ότι θες καλοπιάσματα και να αρχίσουμε να σου γράφουμε ότι δεν είματε τρεις ή δεκατρεις οι αναγνώστες αλλά 103.
Υποθέτω ότι αντικειμενικά περίπου 10 "μας έχεις", ίσως και 15, αλλά οι περισσότεροι δεν επιδίδονται σε σχολιογραφία. Μην ανησυχείς, τα καλά blogs σιγά σιγά μεγαλώνουν, όπως και τα μπαομπάμπ.

Όσο για τις ηθικές ανησυχίες, γνώμη μου είναι ότι ο "κάτοχος" του blog έχει την συνολική ευθύνη του ιστολόγιού του και κατ' επέκταση οφείλει να ελέγχει τα σχόλια των αναγνωστών του. Αν δηλαδή ο Γ γράψει στο blog του Β κάτι υβριστικό και συκοφαντικό εις βάρος του Α, ο Β δεν δικαιούται να σφυρίζει αδιάφορα. Αν ο Γ θέλει να κάνει "ακραίες" (υπό οποιαδήποτε έννοια) καταγγελίες, ας ανοίξει δικό του ιστολόγιο και ας είναι υπεύθυνος απέναντι σε γραπτό και άγραφο δίκαιο.

Θανάσης

Β. είπε...

@Idom: Μη μου συγχίζεστε και καταλήξετε όντως γερούνδιο... Προφανώς αγνοώ το look σας και τα παντελόνια σας - η φωτογραφία είναι τυχαία αλιευμένη στο διαδίκτυο από ένα φλικερ ή όπως αλλιώς το λένε τέλος πάντων, που έχει φωτογραφίες από κάτι βαφτίσια.
΄
Για ΑΛΛΟΝ προοριζόταν η σπόντα (βλ. παρακάτω).

Άλλωστε σιγά μην έβγαζα δημόσια φωτογραφία ΜΟΥ με τέτοια κοιλούμπα - εγώ που είμαι η επιτομή της λεπτότητας και της πνευματικότητας. Θεός φυλάξοι!

@Θανάσης: Ρε Θανάση, έχασα το μέτρημα και νόμιζα οτί εσύ ήσουν ο τακτικότερος, και πήρα στο λαιμό μου τον κύριο Idom που απλώς φιλοδοξεί να γίνει βάτραχος (και όχι πρίγκηπας). Τουλάχιστον εσύ αναγνωρίζεις τον εαυτό σου στην κάτω φωτογραφία, ε;

Μπορεί να είμαστε παραπάνω από τρεις (προστέθηκε και η Αόρατη Μελάνη στην παρέα) αλλά εσύ και ο Idom είστε οι μόνοι που γράφετε συστηματικά ανωνύμως (οι άλλοι έχουν προφίλ), οπότε θα σας έχω το νου μου μην τυχόν και προσβάλλετε τον Α.

Ως Β. δεν θα πρέπει να σφυρίζω αδιάφορα... Έχει και delete βέβαια το εργαλείο...

Ειρήσθω εν παρόδω, τι είναι μπαομπάμπ;

Ανώνυμος είπε...

Τα baobab (Adansonia spp) ή αρτόδεντρα είναι μεγάαααλα δέντρα γιομάτα νερό που φύονται στις ερήμους της Ν. Αφρικής (της ηπείρου εννοώ).
Αν διαβάσεις τον "Μικρό Πρίγκηπα" του Εξιπερύ θα μάθεις ένα σωρό πράγματα για τα μπαομπάμπ!

Ροβιθέ μου με πληγώνεις. Μετά από όσα έχουμε περάσει μαζί, με παρομοιάζεις με τους κακεντρεχείς σχολιαστές του Μάππετ Σώου; Γιατί; (Η απάντηση σε προσωπικό mail παρακαλώ για να μην γίνουμε πιο πολύ ρόμπες!)
Πάω να πετάξω τον χαρταετό μου να παρηγορηθώ!

Θανάσης

Τατιάνα Ραπακούλια είπε...

Πω, πω, ειλικρινά θα έπαιρνα όρκο ότι αυτό το πόδι ήταν του Idom... ίσως επειδή είναι ο μόνος εκ των σχολιαστών του ιστολογίου του οποίου το πόδι έχω δει... πάντως είμαι πρόθυμη να το ορκιστώ στη βίβλο, στο κοράνιο, και στον τηλεφωνικό κατάλογο αν παραστεί ανάγκη.. και φυσικά να δώσω συνεντεύξεις στα κανάλια!
Ειρήσθω εν παρόδω, η πρώτη μου σκέψη όταν είδα την φωτό, ήταν "μα τι κοιλούμπα είναι αυτή!". Φυσικά όσο περισσότερος υπάρχει από εσάς, αγαπητέ Β., τόσο το καλύτερο, αλλά είναι μια ανακούφιση που μαθαίνω ότι η φωτογραφία δεν απεικονίζει εσάς. Κι επειδή είμαι αισιοδοξη κοπέλα, μπορώ να ελπίζω ότι είστε ψηλός, ξανθός, με ατσάλινο βλέμμα και τετράγωνο θεληματικό πηγούνι;

Β. είπε...

Φυσικά, αγαπητή μου, και μπορείτε να ελπίζετε... η ελπίδα δε βλάπτει... σε αντίθεση με την πραγματικότητα που ενίοτε είναι πολύ φαρμακερή...

Για τυχόν συνεντεύξεις στα κανάλια, δεν έχω αντίρρηση, αφού μου δώσετε τα νόμιμα ποσοστά (ένα φιλικο 10% σας φτάνει, ή να σας αφήσω 12%;)

trotos είπε...

Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με μια υπόθεση που αφορά ένα ζευγάρι πόδια, ένα πόδι ξέμπαρκο, το οποίο πιθανότερα έχει και ταίρι, ένα χέρι, αν αυτό είναι μεμονομένο ή έχει και υπόλοιπο δε μπορώ να απαντήσω με τα υπάρχοντα στοιχεία, και μια κοιλιά, που δεσπόζει στο χώρο και προφανώς κάνει παρέα με το θολό χέρι.
Μετά βεβαιότητος μπορώ να αποφανθώ για την κοιλία, από πού κατάγεται, έτος ίδρυσης κ.α. Επιπλέον το θολό χέρι και το ζευγάρι πόδια με βεβαιότητα μπορώ να αποφανθώ ότι ανήκουν στο ίδιο πρόσωπο

οπότε, το πόδι μάλλον ανήκει στον θανάση και το χέρι μπορεί να το κρατήσει ο κ.Idom.

Ω ναι αγαπητέ, ο κ.β και ο κ.θανασης έχουνβ όλα τα προσόντα να γίνουν ως οι κριτικοί του Muppet Show, αξιολάτρευτοι παρ'αυτα.

Εκτός αστείου τώρα, δε νομίζω ότι επιβάλλεται να είναι κάποιος επώνυμος για να γράψει την άποψή του, πιστεύω ότι και επώνυμος να είναι και να βγάζει την μούρη του στη τηλεόραση τα ίδια αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει και την ίδια άσκηση εξουσίας μπορεί να πράττει.
Σε κάθε περίπτωση όμως ο αναγνώστης, ο ακροατής η ο τηλεθεατής πρέπει να έχει κριτική σκέψη και συνάμα να αναζητεί τις πηγές του καθενός και όχι να στηρίζεται σε "μου είπε προσωπικά" και άλλα παρόμοια.

αυτά.